Çevremdeki herkes, arkadaşlarım, tanıdıklarım bir Canon furyası almış gidiyor. Ne gariptir ki neredeyse hepsinde EOS 500D var. Kızılay dağıttı desem, o kadar küçümsenecek bir makine değil. Zaten makinenin satıldığı meblağ Kızılay’ı bir hayli zorlar 🙂 Bu öyle hayır işine benzemiyor. Basbaya parayı bastırıp almış hepsi. Kimisi severek, isteyerek bilinçli almış. Kimisi de almak zorunda olup cebine, bütçesine uyduğu için ya da o an başka alternatifi olmadığı/bulamadığı için…
Ne olursa olsun Canon’a ısınamadım ben. Ne adına, ne tuşuna, ne yönüne ( her şeyi ters aletin Nikon’a göre ) ne de görüntüsüne. Bir türlü sevemiyorum, alışamıyorum. “makine taraftarlığı, marka fanatikliği yapmayın” diyenler var. Şimdi Nikon’un şık görünümü ve kolay kullanımı yanında; Canon’un bu makinelerinin ufak, basık, pısırık, özensiz görünüşü ve kullanış zorluğunun pek bir şansı yok bana göre. Nikonda her özelliğe atanan ayrı bir tuş varken, Canonda el-ayak niteliğindeki diyafram için bile bir şeylere basılı tutmak gerekiyor. Nerede kaldı anı dondurmak/yakalamak? Sen tuşu buldurup basıp, basılı tutup ayar yapana kadar kare kaçtı. Nikon öyle mi? Can alıcı tüm özelliklere basitleştirip ayrı bir tuş atanmış ve bu tuşlara erişmek konumları gereği çok kolay. Az kurcalanacak özellikleri de Canon gibi yaparak yine de kolaylık olarak sunmuş.
( Nikon D80-90 ve Canon EOS 500-550D baz alarak yazıyorum )
